نبی رحمت

تالیف: سید ابوالحسن ندوی
ماجرای افک
بعضی از افراد «اوس» ناراحت شدند و آمادگی خود را برای قتل کسی که بنیان‌گذار این شایعه بود اعلام نمودند، گفتند: فرقی نمی‌کند که از «اوس» باشد یا «خزرج» (عبدالله بن ابی از قبیله خزرج بود) به همین دلیل خزرجی‌ها ناراحت شدند و احساس تعصب و حمیت نمودند. هر دو گروه علیه یکدیگر شوریدند، اگر حکمت و بردباری حضرت رسول اکرم صلی‌الله علیه و سلم نبود، یقیناً شیطان فتنه‌ای بر پا می‌کرد. «عایشه صدیقه رضی‌الله عنها» بنت «صدیق اکبر رضی‌الله عنه» کاملاً به برائت خود یقین داشت. او دارای عزت‌نفس و سرشار از اعتماد بود مانند بی‌گناهان که هیچ نوع شک و شبهه‌ای به آنها راه ندارد و لکه‌ای به آنها نمی‌چسبد، او می‌دانست که خداوند به زودی بی‌گناهی و پاکدامنی وی را اعلام می‌فرماید و ساحت مقدس رسول اکرم صلی‌الله علیه و سلم را از هر گمان و تهمت می‌می‌سازد، اما گمان نمی‌کرد که خداوند متعال در منقبت و شأن وی وحی نازل می‌فرماید که تا ابد مورد تلاوت قرار گیرد. ولی دیری نگذشت که خداوند متعال به لطف خود در مورد «عایشه صدیقه» (رضی‌الله عنها) بر رسول اکرم صلی‌الله علیه و سلم وحی فرستاد و برانت و پاکدامتی او را از بالای هفت آسمان اعلام نمود. چنان‌که در سوره نور می‌خوانیم: (إِنَّ الَّذِينَ جَاءُوا بِالْإِفْكِ عُصْبَةٌ مِنكُمْ لَا تَحْسَبُوهُ شَرًّا لَّكُمْ بَلْ هُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ لكُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُم مَّا اكْتَسَبَ مِنَ الْإِثْمِ وَالَّذِي تَوَلَّى كَبرٌ مِّنْهُمْ لَهُ عَذَابٌ عَظِيمٌ، لَوْلَا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ ظَنَّ الْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بِأَنْفُسِهِمْ خَيْرًا وَقَالُوا هَٰذَا إِفْكٌ مُبِينٌ). نور 11_ 12.
همانا آنان که تهمت بستند، گروهی از شما هستند، که در واقع منافق‌اند؛ می‌پندارید این تهمت را بد در حق خود، بلکه آن بهتر است برای شما (یعنی در مقابل این تهمت خیر و ثواب به شما می‌رسد). هر یک از آنها برایش جزای گناه و معصیتش است و آن شخصی که عمده کار تهمت را انجام داد برای او عذاب بزرگ و سختی است. آیا سزاوار این نبود که شما مؤمنان اعم از زن و مرد چون منافقان چنین بهتان و دروغ‌ها شنیدید حسن ظن‌تان به یکدیگر بیشتر می‌شد و می‌گفتید این دروغی است آشکار؟ با نزول این آیات آتش فتنه به خاموشی گرایید و ریشه فساد قطع شد و شیطان رسوا گشت. گویی چنین چیزی پیش نیامده بود و مسلمانان مشغول اطاعت خدا و رسول او صلی‌الله علیه و سلم و اموری شدند که برای بشریت مایه خیر و سعادت است.