نویسنده: محبوبی
فصل اول: لیبرالیسم
- شخصیت‌های لیبرالیسم
ادامه
ج. توماس هابز
توماس هابز، در یک خانواده متوسط به دنیا آمد و تحصیلات خود را در دانشگاه آکسفورد آغاز کرد. وی، یکی از متفکران برجسته فلسفه سیاسی و اجتماعی است که به‌عنوان یکی از بنیان‌گذاران نظریه‌های سیاسی مدرن شناخته می‌شود. او در سال 1588 در انگلستان به دنیا آمد و در سال 1679 درگذشت. هابز به‌ویژه به خاطر آثارش درباره طبیعت انسان، دولت و قرارداد اجتماعی شناخته می‌شود. او اولین کسی بود که مفهوم قرارداد اجتماعی را معرفی کرد که بعدها توسط متفکرانی مانند جان لاک و ژان ژاک روسو توسعه یافت. این مفهوم به‌عنوان یکی از اصول اساسی لیبرالیسم مدرن شناخته می‌شود. از جمله آثار وی می‌توان به کتاب «لویاتان» اشاره کرد که در 1651 به نشر رسیده است. او بر تفکر سیاسی و فلسفی تأثیر بسزایی داشته و نظریاتش همچنان مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرند. او در طول زندگی خود به‌عنوان یک معلم و مشاور سیاسی فعالیت کرد و به دلیل نظراتش در مورد سیاست و حکومت، در زندگی خود با چالش‌های زیادی روبرو شده است. او در این کتاب (لویاتان) به بررسی طبیعت انسان، وضعیت طبیعی انسان‌ها و ضرورت وجود دولت می‌پردازد. اگر بخواهیم به برخی از مفاهیم کلیدی این کتاب اشاره کنیم، می‌توان چنین نوشت:
وضعیت طبیعی: هابز به این باور بود که انسان‌ها در وضعیت طبیعی، به گونه‌ی ذاتی خودخواه و رقابت‌جو هستند. او از این وضعیت به‌عنوان «جنگ همه علیه همه» تعبیر نموده که در آن زندگی انسان‌ها «تنها، فقیر، ناخوشایند، وحشیانه و کوتاه» است.
قرارداد اجتماعی: هابز، جهت رهایی انسان از این وضعیت طبیعی و ایجاد جامعه‌ای امن‌تر، پیشنهاد می‌کند که افراد باید با یکدیگر قراردادی اجتماعی منعقد نمایند. سپس طبق این قرارداد، افراد حقوق خود را به یک قدرت مرکزی (دولت) می‌سپارند تا امنیت و نظم برقرار گردد و جامعه‌ی امن مورد نظر پدید آید.
قدرت مطلق: هابز در این کتاب، به‌شدت از قدرت مطلق دولت حمایت نموده، به این باور است که برای جلوگیری از هرج‌ومرج، دولت باید دارای قدرتی قوی و متمرکز باشد که توان اعمال قوانین و حفظ امنیت را داشته باشد. او این قدرت را به‌عنوان «لویاتان» توصیف و تعبیر نموده است.