تالیف: سید ابوالحسن ندوی
چگونه ورق علیه مسلمانان برگشت؟
ادامه:
لحظات بسیار سخت و طاقت‌فرسایی بود؛ وقت آزمایش و امتحان بود. دشمن خود را به رسول اکرم (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم) رساند. سنگی به آن حضرت اصابت کرد که در اثر آن بر زمین افتاد و دندان رباعی‌اش شهید شد. سر مبارک ایشان زخمی گردید و لب مبارکش جراحت برداشت و خون بر چهره‌اش جاری شد.
آن حضرت در حالی که خون‌ها را پاک می‌کرد، فرمود:
«چگونه آن قوم رستگار می‌شوند که چهره پیامبرشان را خون‌آلود نمودند، در حالی‌که او آنان را به سوی پروردگارشان دعوت می‌نماید؟»
مسلمانان متوجه نشدند که رسول‌الله صلی‌الله علیه و سلم کجاست. حضرت علی بن ابی‌طالب (رضی‌الله‌عنه) دست آن حضرت را گرفتند و «طلحه بن عبیدالله» ایشان را بلند کردند تا اینکه حضرت ایستادند. در همین وقت، «مالک بن سنان» خون‌ها را از چهره رسول اکرم (صلی‌الله علیه و سلم) مکید.
در واقع، مسلمانان فرار نکردند، بلکه آنچه پیش آمد یک وضعیت اضطراری بود که معمولاً در میدان جنگ برای لشکر پیش می‌آید، و پس از آن مجدد عملیات را از سر می‌گیرند.
شایان ذکر است، شکست و آزمایش مسلمانان و تلفاتی که متحمل شدند، و جان‌هایی را که مایه قوت اسلام و نصرت رسول‌الله (صلی‌الله علیه و سلم) بودند، از دست دادند، نتیجه لغزش گروه تیراندازان و عدم توجه آنان به توصیه و دستور رسول‌الله صلی‌الله علیه و سلم بود. چرا که در آخرین لحظات، دستور آن حضرت را نادیده گرفتند و جبهه خود را ترک کردند.
قرآن کریم به این ماجرا چنین اشاره می‌فرماید:
﴿وَلَقَدْ صَدَقَكُمُ اللَّهُ وَعْدَهُ إِذْ تَحُسُّونَهُم بِإِذْنِهِ حَتَّىٰ إِذَا فَشِلْتُمْ وَتَنَازَعْتُمْ فِي الْأَمْرِ وَعَصَيْتُم مِّن بَعْدِ مَا أَرَاكُم مَّا تُحِبُّونَ ۚ مِنكُم مَّن يُرِيدُ الدُّنْيَا وَمِنكُم مَّن يُرِيدُ الْآخِرَةَ ۚ ثُمَّ صَرَفَكُمْ عَنْهُمْ لِيَبْتَلِيَكُمْ ۖ وَلَقَدْ عَفَا عَنكُمْ ۗ وَاللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ﴾ (سوره آل‌عمران، آیه ۱۵۲)
ترجمه:
و به‌راستی که خدا وعده‌اش را در حق شما راست گردانید، آنگاه که به فرمان او دشمن را می‌کشتید، تا زمانی که سست شدید و در کار [جنگ] با هم اختلاف کردید و پس از آنکه چیزی را که دوست داشتید (پیروزی و غنیمت) به شما نشان داد، نافرمانی کردید. برخی از شما دنیا را می‌خواستند و برخی آخرت را؛ سپس خدا شما را از آن دشمن بازداشت تا شما را بیازماید. و همانا از تقصیر شما درگذشت، زیرا خداوند بر مؤمنان بخشاینده و صاحب فضل است.