نویسنده: حکیم‌الله
در تاریخ معاصر افغانستان، چهره‌هایی برخاسته‌اند که ردپای‌شان نه‌تنها بر خاک وطن، بلکه بر ذهنیت‌های جهانی حک شده است. از جمله این شخصیت‌ها، نام امیرالمؤمنین ملا اختر محمد منصور، رحمه‌الله، درخشش خاصی دارد؛ مردی‌که در سکوت کوهستان‌ها بالید، در هیاهوی جنگ آزموده شد و در میدان سیاست با قاطعیت ظاهر گشت.
امیرالمؤمنین ملا اخترمحمد منصور، از زمره‌ی مردانی بود که ایمان، تجربه و درک عمیق از تحولات منطقه‌ای را در هم آمیخته بود. او یکی از یاران وفادار ملا محمد عمر مجاهد، بنیان‌گذار امارت اسلامی افغانستان، به شمار می‌رفت و پس از رحلت او، در سال ۲۰۱۵ میلادی به عنوان دومین امیر رسمی امارت اسلامی برگزیده شد.
رهبری در تلاطم سیاست و میدان نبرد:
دوران رهبری ملا اختر منصور، دورانی پرفراز و نشیب بود. در حالی که امارت اسلامی در برابر لشکرهای خارجی و دولت‌های غرب‌گرای کابل مقاومت می‌کرد، او تلاش کرد تا با حفظ انسجام درونی، امارت را از یک جنبش صرفاً نظامی به نیرویی سیاسی با چهره‌ی بین‌المللی بدل سازد. در زمان او، نخستین زمزمه‌های دیپلماسی و تماس با کشورهای منطقه و حتی با برخی نهادهای جهانی به گوش رسید.
اما ملا منصور تقبله‌الله مردی بود که سازش را تا زمانی می‌پذیرفت که عزت اسلام و مجاهدین محفوظ بماند. او هیچ‌گاه از اصول جهاد، استقلال افغانستان و اجرای شریعت الهی عدول نکرد و همین استواری، دشمنان بسیاری را در برابرش قرار داد.
شهادت؛ نقطه‌ی عروج یک رهبر:
در ۲۱ مه ۲۰۱۶، هواپیمای بدون سرنشین آمریکا موتری را هدف قرار داد که حامل امیرالمؤمنین ملا اخترمحمد منصور بود. اما شهادت او، به‌جای آن‌که جریان امارت اسلامی را متوقف سازد، تبدیل به شعله‌ای شد که عزم مجاهدین را راسخ‌تر ساخت. نام او اکنون در کنار دیگر شهدای راه اسلام چون عبدالله عزام و ملا محمد عمر در صفحات تاریخ ثبت شده است؛ مردی که هم در سنگر بود و هم در پشت میز مذاکره، اما هرگز عزت را فدای منفعت نکرد.
سخن آخر:
ملا اختر محمد منصور تقبله‌الله، نه فقط رهبر امارت اسلامی، بلکه نمادی از مجاهدی بود که در عصر تکنولوژی، در برابر هجوم فکری و نظامی شرق و غرب ایستاد. نام او همچنان بر زبان هواداران و در دل حامیان امارت اسلامی جاری است و تاریخ، از او به‌عنوان یکی از ستون‌های مقتدر امارت اسلامی یاد خواهد کرد.